Een paar maanden geleden werd de
Togamaker benaderd door Gregor Vos. Uit diens auto was in Den Haag zijn
geliefde toga ontvreemd. Er was een nieuwe toga nodig, een advocaat kan immers
niet zonder.
Een week of wat later tijdens een
slapeloos moment maalde dit door het hoofd van de Togamaker. Hij was op
internet op zoek naar te koop aangeboden toga’s. Tijdens deze zoektocht kwam
een verrassend resultaat naar voren. Het was een link naar verkoopsites,
waaronder Marktplaats.
Op Marktplaats onder de treffende noemer/verkoper ‘Eerlijk duurt het langst’ werd een toga te koop geboden en wel een gedragen door … jawel, Gregor Vos. De omschrijving en de foto’s leverden het onomstotelijke bewijs dat dit dé toga was die in Den Haag uit de auto van Gregor Vos was ontvreemd. De Togamaker nam direct contact op met de rechtmatige eigenaar. Deze nam vervolgens contact op met de politie waar hij reeds aangifte van diefstal had gedaan. De Togamaker op zijn beurt nam vervolgens contact op met de verkoper en meldde zich als potentiële koper. De koop werd gesloten. Daarna nam Gregor Vos contact op met diezelfde verkoper en verklaarde blij te zijn dat zijn toga gevonden was.
De verkoper bekende dat hij de toga eigenlijk
al had doorverkocht waarop de rechtmatige eigenaar vanzelfsprekend op kwam voor
zijn eigendomsrecht. Hij kon de toga vervolgens ophalen. Deze bleek helaas niet
ongeschonden door het avontuur te zijn gekomen. De verkoper had de toga ergens
in Den Haag in de bosjes gevonden. Dit bleek vlakbij de plek te zijn waar deze
uit de auto was gestolen, mogelijk achtergelaten door een (teleurgestelde) dief
die andere eigendommen had verwacht in de koffer waarin de toga zich bevond.
Mogelijk ook is de schade aan de toga
opgelopen bij het opensnijden van de koffer, welke al door de politie was
gevonden. De toga bleek een scheur op de rug te hebben. De vinder had onwetend
over de reactie van een zuivere wollen stof die in aanraking komt met water deze
nietsvermoedend in de wasmachine gestopt. Het resultaat is niet om blij van te
worden, zeker niet voor de Togamaker als vakman. De wol is vervilt en de scheur
is niet onzichtbaar te repareren zélfs
niet door zijn specialist.
De rechtmatige eigenaar daarentegen is
er dolblij mee. Dat hij bij de aanschaf besloot zijn naam er in te laten
borduren blijkt nu bovendien niet alleen maar ‘leuk’, het is nuttig. Hij heeft
nu niet alleen een toga voor het leven, maar ook nog eens één die is getekend
voor en door het leven.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten